O xoves de compadres, as mulleres, solteiras, casadas, pícaras e anciás participaban do festexo. Xuntábanse facían os seus compadres, normalmente unha camisa e un pantalón vello recheos de palla, con algún chapeu ou pano. Ao escurecer prendíaselles lume e os homes intentaban abortar quéimaa.
Fai tan só cincuenta anos as poboacións das aldeas, que hoxe habitamos uns poucos, estaban máis do doblemente poboadas. Os medios de transporte eran limitados, e o ir a andando aos sitios era o afeito.
FAI ANOS HABÍA BULLICIO POLAS RÚAS
ONTE SÓ "A CABINA" RECORDÁBANOS ESTE DÍA
UN DÍA LLUVIOSO E TRISTE,INCLUSO ALGO FRÍO Á TARDIÑA, NOTÁBASE NA RÚA. MIRAMOS CARA O LADRILLO E RECORDAMOS ESTE DÍA FAI UNS ANOS E SENTIMOS ALGO DE PENA.
El jueves de compadres, las mujeres, solteras, casadas, niñas y ancianas participaban del festejo. Se juntaban hacían sus compadres, normalmente una camisa y un pantalón viejo rellenos de paja, con algún sombrero o pañuelo. Al oscurecer se les prendía fuego y los hombres intentaban abortar la quema.
Hace tan solo cincuenta años las poblaciones de estas mismas aldeas, que hoy habitamos unos pocos, estaban más del doblemente pobladas. Los medios de transporte eran limitados, y el ir a andando a los sitios era lo acostumbrado.
No hay comentarios:
Publicar un comentario