Á beira deste río
O nos bordos daquel outro,
Pasan en fila os meus días.
Nada me impide ou impéleme,
Nin me dá calor ou frío.
Miro ao río e ao que fai
Cando non fai nada o río.
Miro os rastros que deixa
No seu tránsito ao borrarse
O que se quedou atrás.
Miro e mirando medito,
Non na corrente que pasa
Senón no que estou a pensar,
Pois o que miro na auga
É non ver que está a pasar.
Vou pola beira do río
Que pasa non sei por onde
E á súa corrente fíome:
Visto ou non visto este río,
El pasa e eu confíome.
O nos bordos daquel outro,
Pasan en fila os meus días.
Nada me impide ou impéleme,
Nin me dá calor ou frío.
Miro ao río e ao que fai
Cando non fai nada o río.
Miro os rastros que deixa
No seu tránsito ao borrarse
O que se quedou atrás.
Miro e mirando medito,
Non na corrente que pasa
Senón no que estou a pensar,
Pois o que miro na auga
É non ver que está a pasar.
Vou pola beira do río
Que pasa non sei por onde
E á súa corrente fíome:
Visto ou non visto este río,
El pasa e eu confíome.
Poema de Octavio Paz
A la orilla de este río
O en los bordes de aquel otro,
Pasan en fila mis días.
Nada me impide o me impele,
Ni me da calor o frío.
Miro al río y a lo que hace
Cuando no hace nada el río.
Miro los rastros que deja
En su tránsito al borrarse
Lo que se ha quedado atrás.
Miro y mirando medito,
No en la corriente que pasa
Sino en lo que estoy pensando,
Pues lo que miro en el agua
Es no ver que está pasando.
Voy por la orilla del río
Que pasa no sé por dónde
Y a su corriente me fío:
Visto o no visto este río,
Él pasa y yo me confío.
Poema deOctavio Paz
No hay comentarios:
Publicar un comentario