lunes, 30 de septiembre de 2013

FINAL DE SETEMBRO Á BEIRA DO SIL EN SAN CLODIO


HORA DA CINZA

Finaliza Setembro. É hora de dicirche
o difícil que foi non morrer.

Por exemplo, esta tarde
teño nas mans grises
libros fermosos que non entendo,
non podería cantar aínda que cesou xa a choiva
e cáeme sen motivo o recordo
do primeiro can a quen amei cando pícaro.

Desde onte que che fuches
hai humidade e frío ata na música.

Cando eu morra,
só recordarán o meu xúbilo matutino e palpable,
a miña bandeira sen dereito a cansarse,
a concreta verdade que repartín desde o lume,
o puño que fixen unánime
co clamor de pedra que elixiu a esperanza.

Fai frío sen ti. Cando eu morra,
cando eu morra
dirán con boas intencións
que non souben chorar.

Agora chove de novo.
Nunca foi tan tarde ás sete menos cuarto
como hoxe.

Sento unhas ganas tolas de rir
ou de matarme.
                                                                                       Roque Dalton









 HORA DE LA CENIZA

    Finaliza  Septiembre. Es hora de decirte
lo difícil que ha sido no morir.

    Por ejemplo, esta tarde
tengo en las manos grises
libros hermosos que no entiendo,
no podría cantar aunque ha cesado ya la lluvia
y me cae sin motivo el recuerdo
del primer perro a quien amé cuando niño.

    Desde ayer que te fuiste
hay humedad y frío hasta en la música.

    Cuando yo muera,
sólo recordarán mi júbilo matutino y palpable,
mi bandera sin derecho a cansarse,
la concreta verdad que repartí desde el fuego,
el puño que hice unánime
con el clamor de piedra que eligió la esperanza.

    Hace frío sin ti. Cuando yo muera,
cuando yo muera
dirán con buenas intenciones
que no supe llorar.

    Ahora llueve de nuevo.
Nunca ha sido tan tarde a las siete menos cuarto
como hoy.

    Siento unas ganas locas de reír
o de matarme.
                                                               Roque Dalton


No hay comentarios: