Calquera raparigo que fose á escola do Ladrillo en San Clodio,teña a idade que teña ,pisou e correu polo calexón ,ataxo para ir a diversos barrios e ao campo de fútbol ,hoxe praza do concello .Os máis pequenos non pasaban de noite por el por medo ás bruxas historias que quedan atrás e forman parte da historia do pobo .
Cualquier muchacho que fuera a la escuela del Ladrillo en San Clodio,tenga la edad que tenga ,pisó y corrió por el callejón ,atajo para ir a diversos barrios y al campo de fútbol ,hoy plaza del ayuntamiento .Los más pequeños no pasaban de noche por él por miedo a las brujas historias que quedan atrás y forman parte de la historia del pueblo .
PICAR EN >>> O CALEXÓN DO LADRILLO
PICAR EN >>> O CALEXÓN DO LADRILLO
1 comentario:
Julio Maseda Rodriguez Joder Pablo,cuantas carreras por ese callejón,cuantos recuerdos,yo me paraba muchas veces en las ventanas del Pio siempre buscando con la vista a mi querido abuelo y al tio Manuel de Villardomato,trabajaban en aquel taller-fabrica,haciendo calderos,arados etc,gracias por estas fotografias,significan mucho para mi.
Ayer a las 13:22 · Me gusta
Manuel Cao Rodriguez Ese calexón foi moitos anos o retrete das escolas, pois estas non os tiñan. Aí era onde as necesidades fisiolóxicas atopaban axeitado cumprimento. No tempo da froita: cereixas, ameixas, uvas, ... as visitas a este calexón eran moito máis frecuentes que noutras datas e cun somero recoñecemento visual das deposicións podíase establecer a dieta alimenticia dos escolantes de San Clodio
Publicar un comentario